Az önce bir arkadaş "şimdi karnından gökkuşağı çıkaracaksın" dedi. Öyle parıl parıl, mutlu bir haldeyim bir süredir. REM i andık sonra.
Yarın hasat yapmalıyım, az önce hazırlıklarımı yaptım. Bir de güzel bir chapter okuyorum, enzimlerle ilgili termodinamik filan da var içinde. Böyle işin içine fizik girdi mi, daha çok hoşuma gidiyor.
Hafta sonu kursta Hamlet çalıştık. Ve diğer çalışmalar da çok güzel geçti. Sanki o kaybolmuş "şey" (bana tiyatro yapabilmemi, başka birini canlandırabilmemi sağlatan, enerji gibi bişi, ne denir bilmiyorum ona; yeteneğin ana öğesi o belki de, ama bana özgü olan, ve dört yıldır yok içimde) aynı haliyle olmasa bile geri gelebilirmiş gibi hissettim. Neyse bu durumu iyi anlatamadım. Kısaca mutluyum. Enzimlere döneyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder