Zaman geçiyor. Bir sürü şeyler oluyor. Buraya olan bitenin çook çook çook azını yazıyorum. Dedem şimdi daha iyi. Ama artık yürüyemiyor. Uzun bir tedavi süreci-fizyoterapi olacak. Babaannem ve o bir süredir halamlarda yaşıyorlar. Önce büyükler çocuklara bakıyor, sonra da artık büyümüş olan çocuklar artık yaşlanmış olan büyüklere..
Aile büyük, önemli, güzel, zor...
Kendimle bir süredir biraz farklı biçimde de uğraşıyorum. Bazı davranışlarımı ve hayattaki önceliklerimi biraz değiştirmeye karar verdim. Hatta öylesine ki, bu zamanlarda sanki ömrümün güzellik, zevk, heyecan, coşku dolu ilk sahnesi bir ağırlık ve yorgunluk hissi ile sona erdi, perde kapandı ve ikinci sahne başlıyor.. Fotoğraftaki kremi, annemin bir akrabası ona Almanya'dan getirmişti. Krem bittiğinde annem kutuyu yıkayıp on yaşlarımdaki bana vermişti. Geçen zaman içinde onu içine çeşitli şeyler koymak için kullandım. Şuanda ise fotoğraftaki güzel küpeleri (annemin eski küpeleri) koyuyorum..
