Her yanım ağrıyor... Başım, boğazım, boynum, göğsüm, sırtım, dizim, ayak bileğim, omuzum, kolum.
Sanırım, mütemadiyen terledim ve soğuk yedim. Ama başka yolu yoktu, yapmam gereken çok iş vardı.
Bir de gece kabus gibi rüyalar gördüm, bir çözeltiyi hazırlamaya çalışıyordum, daha doğrusu hazırlamam gerektiğini düşünüyordum, ama bir türlü diğer işlerden sıra gelmiyordu ve hazırlamamın gerekliliği düşündükçe beni boğuyordu. Başım ağrıyordu. Uyandıktan on dakika sonra burnum bayağı bir kanadı.
Hasta olmak psikolojisini değiştiriyor insanın. Ve beden, beynin istediği çabaladığı birçok şeye hayır diyebiliyor. Bunaltı ve de bulantı hissediyorum.
Bu halimle kimse beni sevmeyecek artık.
Yalnız olmayı öğrenmeliyim. Yalnız yaşayabilmeyi. Kimseye ihtiyaç duymadan... Mümkün mü? Artık paylaşacak gücüm yok acılarımı. Ve şuan bir dostum arasa beni acı var sadece.
Çok çok geçmiş olsun.Hasta olunca depresyona grimiş gibi de oluyor insan ;daha narin daha ince hesaplı ,bol ağrılı ve daha çok insana hasret.
YanıtlaSilHer daim seni her halinle sevecek insanlar olacak ,lütfen iyi olduğunu düşle .sevgilerimle
rengarenk keyifli rüyalar bu kez :)
çok sağol...
YanıtlaSilsana da güzel rüyalar, iyi geceler.
YanıtlaSilpüff özlem. geçecektir. vücut yorgunluğu dediğin nedir ki değil mi? yaz gelecek iki kulaç atacağız. geçecek, değilmi? ve ben seni seviyorum:) görüşmek üzere...
YanıtlaSilsssssssss
YanıtlaSilçok sağol. ama sırf yorgunluk değil. hastalık da var. bildiğin bakteri-virüs vb. gerçi o da geçecektir. neler geçmiyor ki. sadece şu an çok acıtıyor işte.
YanıtlaSilben de seni seviyorum.
hoşçakal
xxxx yüzyüze olsak öpemem, geçmesin sana da diye. ama burdan kocaman öpüyorum
YanıtlaSil